Ineens dook een eerdere ontdekking van mij op. Nog wel op de voorpagina van het Noordhollands Dagblad. Weet u nog dat ik die chip ontdekte in de grijze bak? Ik dacht dat het een vorm van complotdenken was toen iemand mij er op wees. Pas toen de chip uit mijn bak viel geloofde ik in dit big brother verhaal. Het Noordhollands Dagblad nu dus ook. En als ik gemeentewoordvoerder Sebastiaan Hoek moet geloven is de gemeente er heel veel aan gelegen dat die chip zijn spionagewerk van ons afval doet.
‘Bakken die geen chip hebben worden als illegaal gezien en weggehaald, pas na aangifte bij de politie kan er sprake van teruggave zijn’, zo laat de Krokeledokus van wethouder Krieger weten.
Mocht u dus uw bak kwijt zijn dan weet u nu de dader dus al. Bij aangifte van diefstal kan dit handig zijn om te vermelden.
Ik heb me voorgenomen om voorlopig niet meer over de PvdA of over wethouder Krieger te schrijven. Maar ik weet nu al dat dit niet gaat lukken. Een voornemen om niet meer te schrijven over rare praktijken van hen is hetzelfde als je zelf voornemen te stoppen met roken, minder te drinken, minder vet te eten en meer te bewegen. Na een korte tijd van onthouding zijn de verleidingen te groot. Nu Hans Krieger zelfs zijn woordvoerder rare en lachwekkende teksten laat uitspreken kan ik mijn voornemen over hem nu al niet meer gestand doen.
Door de potsierlijk uitspraken van de woordvoerder van Krieger, komt ook mijn sluimerende weerstand tegen het gebruik van woordvoerders door politici weer boven.
Als ik ooit politicus wordt (en daar is kans op, hahahah) en mezelf in de media wil en moet laten horen, zal ik nimmer gebruik maken van iemand die mij daarin vervangt. Gekke dingen zeggen in de media kan ik zelf wel, zeker zo goed als Hans Krieger zijn woordvoerder, voorgezegd, laat doen.
Maar net als de mobiele telefoon van de zaak, de creditcard van de zaak, de auto van de zaak, visitekaartjes van de zaak, een secretaresse van de zaak, is het hebben van een eigen woordvoerder ook een vorm van status geworden.
Ook vroeger al een streven van machthebbers. In de tijd van de vorstendommen kwam je zo rare vormen van status tegen.
De oudste vorm is natuurlijk de hofnar, die model stond voor het radio sprookje Krokeledokus. De hofnar van Koning Kaskoeskilewan.
De politieke woordvoerders lijken, naar mijn bescheiden mening, veel op die schertsfiguur.
Vele koningen, prinsen en hertogen in Europa hadden een hofdwerg (foto). Zo had de Engelse koningin Mary I (1516-1558, bijgenaamd: Bloody Mary) een 60 centimeter korte page in dienst, John Jarvis. Soms had een dwerg aan het hof ook de gerespecteerde positie van hofnar. En nu ik erop let, valt mij inderdaad op dat veel woordvoerders klein van gestalte zijn. Toeval?
Genoeg over Krieger en zijn woordvoerder.
De situatie in Purmerend begint ernstig te worden. Net nu het feestcomité zich opmaakt om de Purmerenders warm te maken voor het 600 jaar feest, pakken donker wolken zich samen.
Woningcorporatie Wherestad sloopt een complete woonwijk, heeft nog doldriestere plannen en blijkt plotseling op het randje van een faillissement te staan.
Als eerste had de website van de Stadspartij de primeur, maar al snel kwam ook de lokale krant erachter. In de lokale krant lees ik dat directeur Aart Slot een houding aanneemt van niets aan de hand. Maar hij geeft toe de gaten van vorige jaren met de liggende gelden bestemd voor de volgende jaren te hebben gestopt. Uiteindelijk is er nu een niet meer te dempen gat ontstaan van 25 miljoen euro. En daar komt Wherestad zonder hulp van buiten niet meer uit.
‘We komen in februari met fusieplannen’, laat Slot met zoveel woorden weten. Volgens mij wordt het eerder een overname van zijn op het randje van omvallen verkerende woningcorporatie. Ik kan het zelf niet waarmaken maar in het geruchtencircuit circuleert de naam van Ymere die de ‘tent’ wil overnemen. Wherestad, met prominente PvdA politici als steunpilaren aan haar zijde (Oei zou ik niets meer over schrijven) laat ons ondertsussen zitten met een woonwijk waar de tweede 1900 ponder alsnog lijkt te zijn ontploft.
Tja, en dan nog de Stadsverwarming. Ook GroenLinks komt er nu achter dat er daar financieel iets goed mis is. De Stadsverwarming is niet alleen gewoon failliet maar driedubbel failliet nu ook de tarieven over de afgelopen jaren te hoog blijken te zijn geweest. Dat wordt miljoenen terugbetalen aan de afnemers. Die afnemers, Purmerenders net als u en ik, moeten vervolgens allen het gelag weer betalen van dit geldverslindende prestigeproject.
De lokale belastingen zullen explosief gaan stijgen. Dat heeft u dan te danken aan de traditionele partijen (met hoofdkantoren in Den Haag) die in het verleden met veel amateurisme tot het Stadsverwarmingbesluit kwamen. Niet alle traditionele partijen, eerlijk gezegd!
Er was er één, zo vernam ik onlangs, die precies voorspelde wat nu gebeurt en toen ‘professioneel’ tegen stemde. Maar die partij is onderweg die wetenschap en verder de kluts ook kwijtgeraakt.