Na beoordeling van de ontvangen gegevens, hebben Menno Lageveen en Helana Aslander alleen nog maar meer vragen dan antwoorden. Er is onduidelijkheid over de aantallen gevangen dieren, de datum van de vangst door Duke faunabeheer en er ontbreken overeenkomsten met opvangadressen.
Menno Lageveen en Helana Aslander hebben hun eindconclusie voorgelegd aan burgemeester en wethouders van Purmerend en de raadsleden. Zelf zien ze geen mogelijkheden meer om er mee verder te gaan. ‘Geen levende gans gevonden’, dat is kort samengevat hun eindoordeel.
De gegevens die Lageveen en Aslander mochten inzien hield de gemeente lange tijd geheim, maar moest die na een lange gerechtelijke procedure toch vrij geven. De informatie waarover Lageveen en Aslander de beschikking kregen is dezelfde die de raadsleden eerder –onder geheimhouding van de inhoud- mochten inzien.
Voormalig Stadspartij raadslid Ernst Ankersmit concludeerde toen direct al, alle geheim informatie overziende, dat er alle reden was om de zaak nader te onderzoeken . Helaas besloot de meerderheid van de toenmalige gemeenteraad hier niet toe.
De eindconclusie die naar de Purmerendse politiek is gestuurd, luidt als volgt.
‘ t.a.v.
– Burgemeester en wethouders van Purmerend
– Raadsleden en fractieassistenten
Datum: 5 april 2010
Onderwerp: herplaatsing gevangen Canadese ganzen in 2004/2005/2006
Geacht College, Raadsleden en fractieassistenten,
Op 24 maart 2010 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak in Hoger beroep uitspraak gedaan inzake de openbaarheid van de opvangadressen van de gevangen ganzen in Purmerend. Aanleiding voor deze lange juridische procedure was de vangst van de 10 boerenganzen in de Botterstraat en de onzekerheid ten aanzien van de herplaatsing van de in 2004/2005 en 2006 gevangen ganzen in Purmerend. Door de bewoners is in mei 2008 aan het college van burgemeester en wethouders gevraagd om een lijst met ringnummers en de namen en adressen van afnemers bekend te maken, de contracten tot het houden van ganzen en een lijst met namen, adressen en geplaatste ganzen gericht aan het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit voor de periode 2004 – 2008.
Evaluatie overlast Canadese ganzen 11 oktober 2004
Gedurende de procedure gaf het college aan dat er van de gevangen “boerenganzen” geen administratie van herplaatsing wordt bijgehouden omdat deze ook niet geringd en herkenbaar zijn. Voor wat betreft de Canadese ganzen heeft het college en de raad in 2003 besloten dat de populatie te groot werd en dat de veiligheid van met name het verkeer in het gevaar kwam. In eerste instantie werd besloten om de gevangen Canadese ganzen te vergassen omdat herplaatsing wettelijk niet was toegestaan. Mede door de actiegroep “geef de gans een kans” is in 2003 besloten om het aantal Canadese ganzen op een diervriendelijke wijze te verminderen tot ca 150 paar. Hierbij zouden de gevangen ganzen, in plaats van bij de vakhandel, waar hen een onzeker lot wachtte bij particuliere adressen worden ondergebracht. Bij deze particuliere adressen, zo geeft de nota aan, die over een groot deel van Nederland zijn verspreid, zullen de ganzen weliswaar onder de voorwaarde dat zij in gevangenschap dienen te blijven in leven blijven. Voor de uitvoering van dit diervriendelijk beleid heeft het toenmalig college een tweetal overeenkomsten gesloten. Ten eerste de (mondelinge) overeenkomst met de firma Duke voor het vangen en diervriendelijk plaatsen van de Canadese ganzen. Hiernaast heeft het toenmalig college in 2004 44 overeenkomsten gesloten met de “particuliere opvangadressen”. Het is dan ook de verantwoordelijkheid van het college om na te gaan of de “andere partij” zich houd aan de privaatrechterlijke overeenkomst en het is aan de Raad in zijn controlerende taak hierop toe te zien.
In 2004 zijn er 1100 Canadese ganzen gevangen en afgevoerd voor de onderstaande kosten zo blijkt uit de evaluatie uit 2004:
Vangen ganzen € 11.400
Opvang en verzorging € 15.500
Uitgifte en vervoer naar particulieren € 10.300
De verwachting voor 2005, zo blijkt uit de evaluatie is dat er circa 100 Canadese ganzen gevangen moeten worden voor de prijs van € 14.000. Voor het overige kan worden volstaan met het behandelen van de eieren van de Canadese en de boerenganzen.
Brief Duke Faunabeheer aan de Provincie Noord-Holland
Bij brief van 25 januari 2005 legt de firma Duke Faunabeheer verantwoording af aan de Provincie Noord-Holland afd Water en Groen. In deze brief geeft de heer den Hertog aan dat er tussen 14 april en 11 mei 2004 1.114 Canadese ganzen zijn gevangen in Purmerend. Deze ganzen zijn naar IJsselmuiden gebracht en daar opgevangen in een afgezet weiland met brede sloot. Na zes weken opvang- en verzorging zijn de ganzen gekortwiekt. Daarna zijn de dieren afgeleverd bij particulieren liefhebbers in heel Nederland. Een lijst met liefhebbers is ontvangen van de dierenbescherming Alkmaar. De conditie van de meeste ganzen tijdens het vangen was slecht. De borstbenen staken naar voren uit. In de zeven weken van het vangen en vervoeren van de 1.114 ganzen zijn er door een combinatie van stress en slechte conditie 19 ganzen dood gegaan. Twee geplaatste exemplaren zijn uit hun gevangenschap ontsnapt en dood in het Veluwemeer gevonden.
Facturen van Duke Faunabeheer zoals betaald door de gemeente Purmerend
2004
400014147 tellingen juni en juli 2004 € 1.167,48
400014844 div kosten vlg bijlage € 20.109,20
400016282 uitgifte 28 juli tm 13 aug 2004 € 3.975,38
400016810 uitgifte 18 tm 26 aug 2004 € 6.282,50
400016836 div kosten vlg bijlage € 5.900,00
400018152 afronding vang & herplaats 2004 € 825,25
400021670 corr op fact 400016836 € – 1.864,45
2005
50004….. opvanglocatie (25%) € 1.145,00
500014406 opvanglocaties (25%) € 1.350,00
500015601 opvanglocaties (25%) € 1.250,00
500016564 opvanglocaties (25%) € 1.250,00
500017560 reg. En distrib gevangen ganzen € 1.552,00
500018169 wegvangen locaties Purmerend € 3.500,00
2006
1006016148 wegvangen Canadese ganzen € 926,00
1006016150 tijdelijke opvang en herplaatsen € 749,00
Interpellatievragen 20 mei 2008
Naar aanleiding van de vangst van de boerenganzen in de Botterstraat in 2008 kwamen de ganzen opnieuw op de politieke agenda. Naar aanleiding van interpellatievragen van de raadsleden kwam de wethouder op 20 mei 2008 met zijn beantwoording. Hierin geeft hij aan dat de binnen de gemeente Purmerend gevangen ganzen voor 100% zijn herplaatst. Daarbij maakt de firma Duke gebruik van “vooraf verkende plaatsingsmogelijkheden, hierdoor kon de plaatsing van gevangen ganzen ook steeds worden gegarandeerd. Alle geplaatste ganzen zijn door Duke geringd en gekortwiekt.
2004: gevangen Canadese ganzen 1070, geplaatst 1070
2005:gevangen Canadese ganzen 220, geplaatst 220
2006:gevangen Canadese ganzen 79, geplaatst 79
Raadscommissie Algemene Zaken van 22 mei 2008
Tijdens deze vergadering stond als agendapunt 5 de “ganzenproblematiek” op de agenda. Hierbij ging het met name over de controleerbaarheid van de gegevens. Zo werd door de PvdA gevraagd of er steekproeven zijn gehouden bij de plaatsingsadressen. Door de wethouder wordt aangegeven dat dit niet is gebeurd omdat er geen aanleiding is te twijfelen aan de gemaakte afspraken met Duke.
Hierop stelt Groen Links voor om een accountant naar de boekhouding van de firma Duke te laten kijken om te zien in hoeverre het voor het gemeentebestuur controleerbaar is dat Duke aan de afspraken heeft voldaan. Dit voorstel wordt alleen gesteund door de Stadspartij en D66.
Openbaarheid van de gegevens
Eindelijk viel er op 9 april 2010 een grote enveloppe van de gemeente Purmerend in de brievenbus. Dit nadat de gemeente Purmerend eerst de eigenaren van de gevangen ganzen schriftelijk in kennis had gesteld van de openbaarmaking van de adresgegevens. De inhoud van de envelop waren 44 getekende overeenkomsten tussen de gemeente Purmerend en de eigenaren tussen de periode 30 juli en 20 augustus 2004.en een lijst met 1400 ringnummer en namen van eigenaren. De overeenkomsten voor de gevangen Canadese ganzen in 2005 en 2006 ontbreken bij de stukken. Het is ons dan ook niet duidelijk of deze herplaatst zijn.
Op de ontvangen overeenkomsten staat de naam van de nieuwe eigenaar, het aantal dieren dat hij heeft ontvangen en de bijbehorende ringnummer. Het totaal aantal ringnummers wat vermeld is op de overeenkomsten is 954 (geplaatste ganzen). Een groot deel van deze ringnummers (ganzen) is terug te vinden op de bijgevoegde ringlijst. Wat echter vreemd is dat een aantal gelijke ringnummers terug te vinden is op 2 verschillende overeenkomsten. Dit zou betekenen dat er 1 gans op twee adressen is geplaatst. Hiernaast staat bij 16 ringnummer vermeld dat de dieren dood zijn.
Bij de overgebleven 430 ringnummers van de ringlijst die niet terug te vinden zijn op de overeenkomsten (1400-970 = 430) staat in de meeste gevallen een naam achter het ringnummer. In een aantal gevallen gaat het hier om namen die wel terugkomen in een overeenkomst maar indien zij wel de gans die behoort bij het ringnummer hebben ontvangen klopt het aantal dieren op hun overeenkomst dus niet. Danwel staat achter het ringnummer geen naam, heeft de gemeente alleen een ring of is er sprake van een verzwakt dier. Het is ons echter ook niet duidelijk waar het aantal van 1400 ganzen vandaan komt.
Geen levende ganzen meer aangetroffen
Voor de zekerheid hebben wij een aantal mensen op de lijst gebeld. Iedereen stond ons vriendelijk te woord. Tot nu toe hebben wij geen levende gans kunnen traceren, de meeste mensen gaven aan dat de ganzen kort na aankomst waren overleden of opgegeten door vossen. Een eigenaar waar een paar honderd ganzen geplaatst waren gaf aan dat hij een handelaar was en dat de ganzen onmiddellijk doorverkocht zijn. Ook gaven een aantal mensen aan dat ze grauwe ganzen hadden ontvangen en zeker geen Canadese. Verder gaf iemand aan de ganzen van “marktplaats” te hebben gehaald en nooit een contact had getekend. Het getekende contact zat echter wel bij de stukken. Een andere eigenaar gaf aan 6 ganzen te hebben ontvangen, terwijl er 12 op het contact stonden. Een andere eigenaar had een symbolisch bedrag betaald voor de ganzen. Wat ons ook verbaasd is dat de meeste mensen aangaven dat de dieren in een slechte gezondheid verkeerde toen men ze kreeg.
Schijnoplossing om geweten te sussen?
Gezien het bovenstaande is het voor ons nu wel duidelijk dat de gemeente Purmerend de gegevens niet in de openbaarheid wilde brengen. Voor ons is het echter niet te achterhalen wat er precies is gebeurd in 2004 en waar de ganzen in 2005 en 2006 zijn gebleven. Er worden steeds verschillende aantallen gevangen en geplaatste ganzen genoemd. Ook hebben wij niet kunnen achterhalen of er enig toezicht is geweest op het dierenwelzijn bij het vangen, het plaatsen en het verblijf bij de nieuwe eigenaren in 2004. Onze vraag blijft dan ook bestaan of de binnen Purmerend gevangen ganzen echt diervriendelijk zijn opgevangen of dat de bewoners en de actiegroep “ geef de gans een kans” voor veel geld een schijnoplossing op papier hebben gekregen om hun geweten te schonen.
Met vriendelijke groet,
Helana Aslander en Menno Lageveen
Botterstraat 18 en 34 in Purmerend ‘
foto boven: de Gelderlander