Onlangs trokken de SP van Jan Marijnissen en de PVV van Geert Wilders nog eensgezind op toen het ging om de eis over een referendum over het Europese verdrag.
Nu maakt de SP plotseling groot publicitair werk van de PVV en blijken het ook steeds openlijker concurrenten in de strijd om de gunst van de ‘kleine burgerman’. De ‘kleine burgerman’ heeft zowel de angst voor de niet aangepakte criminaliteit in zijn woonwijk, als de angst voor het zichtbaar afbreken van de sociale verzorgingsarrangementen. Die angstgevoelens bespelen doen de beide politieke concurrenten met gelikte marketingtechnieken.
Wie de beide partijen beoordeelt op de prediking van ‘nationalistische gevoelens’ ziet nog meer overeenstemming in de strijd om de kiezer. Maar dat vind ik een beetje heikel onderwerp. Zeker na het lezen van het boek van Sebastian Haffner ‘Kanttekeningen van een rationele profeet’. Als u wilt weten waar dat boek over gaat, google er dan maar naar.
Neem het ons kleine burgermannen maar eens kwalijk dat we ons door de traditionele middenpartijen bedreigd voelen.
Als die partijen even de kans krijgen zullen ze alles over onze hoofden heen regelen en zijn de onverwachte negatieve consequenties voor ons. Fortuyn wist op dit punt precies waar de schoen wringt en in dat opzicht zijn SP en PVV feilloos in zijn voetsporen getreden.
Verleden week heb ik gezagsgetrouw mijn inkomstenbiljet laten invullen, door een administratiekantoor. Zelf kan ik het niet meer want het wordt door de wetten van de middenpartijen steeds ingewikkelder gemaakt voor een gewoon mens. Afgelopen week blijkt al dat werk voor niets te zijn geweest. Wat blijkt, de belastingdienst komt er zelf ook niet meer uit. Mijn aangifte is weg, kan ik opnieuw aankloppen en consult betalen bij mijn administratiekantoor. Zelfs als de belastingdienst me deze verliespost terugbetaald (wat de PVV eist), draai ik net als alle andere belastingplichtigen er nog voor op. Met z’n allen betalen we het gelach voor dit en soortgelijk geknoei.
De ziekenhuizen zijn smeriger dan in 1905, de artsen wassen zich te weinig. De kans dat ik in plaats van een verpleger een uitzendkracht of stagiair aan mijn verpleegbed krijg is levensgroot. Mijn moeder zei vroeger al: ‘je komt vaak zieker uit een ziekenhuis dan erin’. De SP loopt te hoop tegen de afbraak van de zorg, zoals zij dat zien. Met moderne reclamemiddelen die weinig scrupules kent met de smaak en het fatsoen, worden we ongevraagd op een naakte bejaarde als het SP uithangbord getrakteerd. Dat is nog eens andere koek dan Phil Bloom in de jaren zeventig bij de VPRO of DeepThrout bij BNN. Als het maar publiciteit genereert, heiligt het doel steeds meer de middelen. De angst onder de bejaarden dat zij straks door de SP worden opgeroepen voor het reclamefront zit er ondertussen stevig in.
Uit de bekende achterbuurten vluchten als het maar even financieel kan de kleine burgermannen weg. Of het nu autochtonen zijn of voormalige allochtonen maakt daarbij geen verschil meer. Ze vinden elkaar terug in de VINEX wijken. Uit die achterbuurten verdwijnen ook de winkeliers die na de zoveelste overval er de brui aan geven.
It’s in Bos en Lommer blijkt van elektronica zaak in één nacht verkoper van tweede-hands auto’s te zijn geworden.
Minister Vogelaar plundert de kassen van de woningcorporaties om de huizen en de straten in die achterbuurten op te knappen. Maar sleutelen aan de bewoners zelf, daar rusten allerlei door politici in wetten en regels vastgelegde taboes op.
Slinkse politici en gewiekste woningcorporaties omzeilen alle taboe discussies door met mooie praatjes goede en nog betaalbare woningen in die achterbuurten te slopen. Hiervoor in de plaats komen dan koopwoningen en duurdere huurwoningen. De oorspronkelijke bewoners die al in een sociale achterstandspositie zitten worden, doordat ze de prijs voor de nieuwe woningen niet kunnen betalen, op een steeds grotere hoop in een kleinere wijk gedreven. Probleem in hun oude achterbuurt opgelost, probleem in de andere achterbuurten verergerd of nog erger er ontstaan ineens nieuwe achterbuurten. Maar de slinkse politicus heeft zijn probleem bij een ander geparkeerd. ‘Over de schutting gegooid’ heet dat in vakjargon. De woningcorporatie heeft van afgeschreven woningen ineens een duurder en lucratievere handel weten te maken. Een win-win samenwerking heet dat.
Marijnissen en Wilders een paar apart. Ook een soort win-win relatie. De één vergroot de angst van hulpbehoevenden fatsoenloos uit ter meerder eer en glorie van de partijbelangen. En loopt te hoop tegen grootverdieners, omdat een ouderwetse socialist nu eenmaal iemand is die vindt dat een ander teveel verdient. De ander doet dat met de Boerka, de allochtonen criminaliteit en de onveiligheidsgevoelens. Zijn controversiële reclamefilmpje moet nog komen, maar is publicitair nu al een voltreffer.
Aan dit publiciteit zoekende gezelschap meldt zich, op Purmerendse schaal, ook ineens de Purmerendse PvdA. De PvdA wil Burgernet invoeren (www.burgernet.nl), om openlijk medeleven te tonen met de onveiligheidsgevoelens bij de Purmerendse burgers. De Jacobse en Van Es enquêteurs trokken met Misdaad.nl langs de deuren en troffen voldoende mensen thuis om te weten dat Purmerend afglijdt wat veiligheidsbeleving betreft bij de kleine burgermannen. “Een echte held belt”, is de slogan van Burgernet. SP en PVV moeten het ergste vrezen als de nu ontwakende PvdA zich echt met hun kiezerspopulatie gaat bemoeien.
Meander