Nog eventjes en we mogen weer stemmen. Donderdag 22 mei is het zover. Nu weer eens voor de Europese raad. Het wordt met een duur woord zelfs Parlement genoemd. Dit om de afstand tot het gewone volk extra te benadrukken. Want die afstandelijkheid dat is wat deze Raad parten speelt. Het orgaan heeft het imago van de ver van mijn bed show, waarvan boze tongen steeds beweren dat al het kwaad voor de burger daar vandaan komt.
Nederland heeft niet minder dan 26 van de 766 zetels te vullen. Verslag en verantwoording van wat deze 26 gekozenen de afgelopen tijd uitspookten en wat ze straks gaan uitspoken wordt nauwelijks gedaan. Waar stemmen de liberale, socialistische, confessionele etc. gekozenen op Europees niveau nu voor en waar tegen? Klopt dat een beetje met het standpunt dat de desbetreffende partijen hier nationaal uitdragen?
Bekend is het verschijnsel dat terughoudende regels voor zaken hier nog wel eens worden opgeblazen tot nut van…., ja van wie. Zo worden de kleine zuivelboeren hier geconfronteerd met strakkere dan door Brussel gevraagde regels. Boze tongen beweren dat de grote zuivelboeren er achter zitten die hier op nationaal niveau het de kleintjes zo extra moeilijk willen maken. Verder is bekend dat partijen die in Nederland een punt maken van minder regels en procedures, deze er op Europees niveau juist met verve aan meewerken om meer regels en procedures te creëren. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
En natuurlijk zijn er partijen die (volgens eigen zeggen) aan de uiterste linker- of rechterkant van het midden staan. Die Brussel afschilderen als de hedendaagse duivel. Al het kwaad kwam vroeger ergens vandaan. Kwade goden, kwade volken. kwade rassen, en de duivel was en is overal waar het kwaad is. En net als door de eeuwen heen loopt een groot deel van het volk achter de hedendaagse duivel uitdrijvers aan. Zo vinden linkerkant en rechterkant van degenen die zeggen het beste met ons voor te hebben elkaar in een gemeenschappelijke strijd tegen het hedendaagse kwaad.
En terwijl het gewone volk zich dus slechts wel dan niet druk maakt of laat maken om opmerkelijke oppervlakkigheidjes van de Europese politici, gaat men daar binnenskamers
-niet gestoord door enige echte kennis van zaken van het gewone volk- zijn gangetje. Bijeenkomsten van leiders, etentjes van leiders, feestjes van de leiders, binnenskamersgeregel door de leiders. Alles heeft zo zijn gepaste nut.
Een bekende uitspraak van de bekende filosoof Emanuel Levinas schiet me in dit kader ineens te binnen. ‘Wanneer de tempels overeind staan, de vlaggen wapperen op de paleizen en de magistraten hun sjerp omdoen, zijn de stormen die onder de schedels woeden ongevaarlijk. Misschien is er alleen maar sprake van windvlagen die wat deining veroorzaken rondom de zielen die vast voor anker liggen in de haven.’
Terwijl de Europese machtspolitici hun feestelijke gang gaan gaan, houden de media ons ver van wat belangrijk is. In dat laatste ligt nog een wereld te winnen. Maar dit terzijde.
Ondertussen heeft de doorsnee Nederlander zo doende wel de hoogste levensstandaard bereikt in het bestaan van de wereld. En is er juist door de Europese samenwerking van volkeren, licht schommelend, vrede, vrijheid en welvaart in onze regio. De Europese leiders en de 766 gekozenen in de Europese raad doen het dus nog niet zo slecht.
Maar bedenk dit markeert slechts een overgangstermijn. Binnenkort kunnen we rechtstreeks stemmen op andere kandidaten dan Nederlanders c.q. van Nederlandse partijen. We stemmen dan rechtstreeks op alle 766 kandidaten ongeacht van welke natie of partij ze zijn.
De Verenigde staten van Europa is dichterbij dan menigeen denkt. Gelukkig maar.
Als vrede, vrijheid en welvaart u iets waard zijn ga dan 22 mei stemmen voor de Europese Raad!