HomeNieuwsColumnKerstboom op de Dam

Kerstboom op de Dam

damkerstboom
Een afspraak in een groot gebouw bij de Dam in Amsterdam bracht met de aanblik van de kerstboom aldaar. Een buitengewoon fraai exemplaar dit jaar, het dient gezegd. Hier moet burgemeester Van der Laan zelf de hand in gehad hebben, dacht ik direct. Dat blijkt achteraf niet zo, maar toch de 22 meter hoge Nordmann-spar, afkomstig uit de Duitse Ardennen, mag gezien worden. De kerstboom gaat terug op een voor-christelijk, ´heidens´ vruchtbaarheidssymbool, bedacht ik me al mijmerend bij deze mooie boom. De groenblijvende boom vertegenwoordigt daarin de vernieuwing van het leven.

De christelijke tradities hebben daar later een eigen feestje van gemaakt, net als de vele andere heidense gebruiken die verchristelijkt zijn. Ik weet niet meer welke Romein zei: ‘het christelijk geloof is een arm geloof, want het kent maar één god’. De veelgoderij van juist de Romeinen was dan ook befaamd er bestaat een imponerende lijst van. Op de één of andere manier duiken die goden altijd weer op, kijk maar naar de namen van de weekdagen. Maar dit terzijde.

De kerstmaand is de maand van bezinning, van liefde en van vrede op aarde. Maar dat gaat dit jaar anders. Op vele plaatsen zie ik mensen tegen elkaar in opstand komen. Soms individueel en soms in groepsverband. De commissie Algemene Zaken kon niet worden besloten dit jaar zonder ellenlang tegen elkaar te spreken in plaats van met elkaar. Aan het slot werd er dan ook nog een ruzieachtige uitsmijter tegenaan gegooid. De Egyptische lente is nog maar net voorbij of er vallen al weer nieuwe slachtoffers op het plein in Cairo. Kadaffi is nog maar net weggeschoten of de bevrijders van deze potentaat meten zich ieder voor zich zijn status aan. Europa weet nog maar net de definitieve val van de Eurolanden te voorkomen of Engeland staat wederom met een tandeloze mond ons uit te lachen en trekt zich terug op een eiland. ‘Het is anders maar mooi de oudste democratie ter wereld’, hoor ik u roepen. ‘Juist daarom is het proletariaat daar zo haveloos, mager, goor en neerslachtig’, placht W.F. Hermans daarop te antwoorden.

Ik heb in Engeland goede informatiebronnen zitten en die laten me een somber beeld zien van de geestelijke ontwikkeling van het Engelse volk. Hier bij ons zijn veel mensen die een aardig woordje over de grens spreken en in ieder geval ook redelijk andere talen kunnen volgen. Dat verrijkt je kennis en maakt het moeilijk om een volk gek te krijgen. Maar in Engeland ligt dat anders. Het Engelse klootjesvolk -common folk- spreekt en verstaat alleen maar Engels. Mijn Engelse informant vertelde mij dat zij via de media wordt bestookt met de mededeling dat ze op het continent dom, argeloos tot maffioos zijn. Engeland trekt zich volgens de media dan ook terecht terug op zijn bastion.

Goed wat David Cameron heeft gedaan door zich af te keren van Europa. Dat is de boodschap die de media, helemaal in handen van de Engelse elite, het volk laat geloven. En geloof het of niet, het volk gelooft het. Net zoals hier het volk in Geert Wilders gelooft, die in Engeland overigens veel en goed zendingswerk zou kunnen doen in zijn niet aflatende strijd tegen de heersende elite. Hier gepersonificeerd door de Grachtengordel en daar door de landadel.

Maar terug naar de ruzietjes. Ik heb er mijn handen vol aan, want ik pas uiteraard in mijn adviespraktijk het aanbod direct aan. Het was Darwin die stelde dat niet de sterkste soort overleeft, maar de soort die zich het beste weet aan te passen. Dat bracht me ook op de Dam bij mijn tocht naar dat grote gebouw in Amsterdam.

Dat een concurrent voor slechts 180 euro per uur het ICT-project van de gemeente Amsterdam mag gaan oppompen is natuurlijk vragen om moeilijkheden. Dat is in mijn advieswereldje voor zo´n klus gelijk aan loonarbeid. Terecht dat in een Pavlov-reactie de Amsterdamse SP daar tegen in het geweer komt. Voor dat bedrag kan Jan met de Pet dat ook, stelt deze partij terecht. Daarmee indirect aangevend dat het Amsterdams stadsbestuur uit Jan met de petten bestaat. Wat natuurlijk de verklaring is voor alle politiek-bestuurlijke ellende in Amsterdam en de rest van Nederland.

Maar er staat wel een mooie kerstboom op de Dam, er is dus nog hoop.

 

foto: schlijper.nl

Column artikelen