Dit voorjaar kondigde woningcorporatie Wherestad aan goede flats te willen slopen om nieuwe flats te kunnen bouwen. De redactie van de Stadspartij interviewde lijsttrekker Mario Hegger over dit onderwerp, waarover deze week een driedelige serie te lezen is. Vandaag deel 2.
Veel mensen zijn blij dat de Meteorenflats gesloopt worden, omdat ze vinden dat het een getto is geworden. Wat vindt de Stadspartij hiervan?
Hegger: Het is een getto geworden, maar dat was het voorheen niet. Dat heeft de gemeente ervan gemaakt, omdat de gemeente en de woningcorporaties er nooit op hebben geïnvesteerd. Waarom wordt er per flat geen flatcommissie opgericht, waar bewoners in zitten en die professioneel ondersteund worden? Daarmee kan van de flats een leuke woonomgeving gemaakt worden. Een mooi voorbeeld is de Groene Citer langs de Purmerringvaart. Daar zijn ze wel bezig met activiteiten en festiviteiten, ook voor de kinderen. Daarmee maken bewoners contact met elkaar. Dat is iets dat op de Meteorenweg nooit is ingezet, omdat het ontbrak aan beleid. Maar het is wel iets dat geld kost en professionals moeten het organiseren. Het is in ieder geval een gezamelijke verantwoordelijkheid van zowel de gemeente als de woningcorporatie.
Maar is het niet de verantwoordelijkheid van de woningcorporaties zelf?
Hegger: In de wijkontwikkelingsplannen zie je dat de gemeente met de politie afspraken heeft gemaakt om drugsdealers op straat aan te pakken. Dus elke keer als er gedeald zou worden, dan werd de politie gebeld die de dealers verjaagden. Maar in het wijkontwikkelingsplan staat dat de nu alleen nog in de flats zitten en dat de woningcorporatie het nu maar moet oplossen. En dat is geen integrale samenwerking. En daar ontbreekt het in Purmerend aan, niet alleen op dit vlak. Purmerend is een gemeentehuis dat lijkt op een bunker waar allerlei plannen worden gelanceerd, maar vervolgens mogen anderen het uitzoeken. Maar de gemeente moet de regie voeren en heeft het geld en kan daarmee integrale samenwerking mogelijk maken. Je moet als gemeente kijken wat het probleem is, hoe het aan te pakken is en wie je daarbij nodig hebt.
Als je kijkt naar criminaliteit in de omgeving, heb je de politie nodig. Maar als de politie denkt dat de gemeente weinig of niets doet, of met verkeerd beleid bezig is en de politie moet er maar op af, dan werkt dat ook niet motiverend. Je kunt als gemeente ook niet zeggen dat ze de overlast moeten aanpakken als je alle buurthuizen gaat sluiten. Dan komen alle jongeren op straat terecht en ligt de verantwoordelijkheid ineens bij de politie. Je moet kijken dat als je iets doet in een wijk, of dat gevolgen heeft. Dit kun je niet afschuiven op een andere partij, maar dit moet je samen oplossen. Je kunt bijvoorbeeld met particuliere toezichthouders gaan werken in de openbare ruimte die betaald worden door de gemeente en in dienst werken van de gemeente. Deze kunnen ook ingezet worden door andere instanties. Maar de regie moet bij de gemeente blijven.
In een maandelijks overleg kunnen je dit goed op elkaar afstemmen. Bij een verandering van de problemen kun je de inzet gaan verschuiven. Het is van belang dat je tijdens de uitvoering met elkaar in overleg blijft en dat je duidelijke afspraken maakt. En dan zul je zien dat de verschillende instellingen niet alleen doordeweeks gaan werken, maar ook in de weekenden. Maar werken in de weekenden is duurder, dus zal de gemeente hier meer geld aan moeten besteden. Als je gezamenlijk de verantwoordelijkheid neemt voor een probleem, dan wil je het ook gezamenlijk oplossen. Maar in Purmerend ontbreekt het op dit moment aan samenwerking, want de gemeente wil hier niet op investeren.
Zal de Stadspartij zich de komende tijd inzetten voor meer samenwerking tussen partijen?
Hegger: De gemeente moet vooral gaan kijken welke problemen er in Purmerend zijn en deze problemen integraal aanpakken. Helaas pakt de gemeente nu de problemen nog niet integraal aan en werkt zij weinig samen met bewoners. De gemeente praat veel over wijkgericht werken en burgerparticipatie. Maar bijvoorbeeld burgerparticipatie houdt in dat je de burger vanaf het begin bij een probleem betrekt. Je moet je als gemeente afvragen hoe je het probleem op gaat lossen, hoe bewoners erover denken en wat bewoners zelf kunnen doen. Bewoners zijn immers ervaringsdeskundigen. Vervolgens ga je met die bewoners in overleg. Maar bij de huidige wijkontwikkelingsplannen is de gemeente met de bewoners in overleg gegaan in 2004 en in 2009 krijgen de bewoners een plan te zien waar flink op bezuinigd is. En bij dat plan worden dan nog keuzes voorgelegd maar tegelijkertijd wordt gezegd dat er geen geld voor die plannen is. Vervolgens zegt de wethouder tegen de gemeenteraad dat de belangstelling van de bewoners niet groot was. Maar dat is natuurlijk logisch. Als bewoners merken dat het toch geen zin heeft om input te geven, dan komen ze niet meer. En dat is de tendens in Purmerend. Hetzelfde is gebeurd met de Structuurvisie. Er lag een heel mooi plan en er was een flinke opkomst van bewoners. Maar nu het crisis is en nu er geen geld is, komt er niets van de uitvoering van de Structuurvisie terecht.
Morgen het laatste deel.
ZIE OOK: