Terwijl mijn buren de Goedheiligman uit de straat verjagen, door nog eerder dan vorig jaar de kerstverlichting op te hangen, schieten strofen van niet afgemaakte gedichten door mijn hoofd. 'Voor mijn raam zit ik te mijmeren te denken en te verpozen, voor wie ik dit schrijf gaat niet over rozen.' Mijn buurman klopt op het raam en vraagt of hij over mijn dakgoot zijn overschot aan knipperende Overvecht-lampjes mag hangen. Ik mompel wat over klimaatverandering en Landsmeerse toestanden, maar stem uiteindelijk toe. Stel je voor dat ik de enige ben zonder lichtjes in de straat. Moet ik dan mijn kerstkaarten van al m'n suffe kennissen op het postkantoor ophalen, omdat de postbode het 'zwarte gat' in mijn straat niet meer in durft?
Om het lichtjesgeweld van buiten te verstommen, zet ik de radio wat harder. Ik stem af op 104,9 Mhz. Een dame op leeftijd met pit slaat ferme taal uit. "Wie is hier in vredesnaam verantwoordelijk voor? Als je goed nadenkt, dan krijg je toch nachtmerries van dit object? Buiten het feit dat de gehandicapten met hun rolstoel door de planken konden zakken, mogen ze ook aan onze kinderen denken. Foei….. foei, verantwoordelijke!"
De stem komt me bekend voor, maar heb ik al een tijd niet meer gehoord op deze lokale radiozender. Ik probeer uit te vinden waar ze het over heeft. "Voor de gehandicapte medemens is er geen geld. Kom op nou, zeg, dit is toch een schaamteloze vertoning? Zo gaan wij toch niet met onze medeburgers, gehandicapten, senioren en kinderen om?" De dame lijkt begaan met de zwakkeren in de samenleving.
Een gedachte die rond deze tijd minder gedragen wordt dat je in eerste instantie zou vermoeden.
Gelukkig zijn er toch nog mensen die in de wintermaanden niet alleen bezig zijn met het plunderen van speelgoedwinkels en het onder druk zetten van hun schoonzoon en schoondochter om alsjeblieft te komen brunchen op Tweede Kerstdag. Want dat is gezellig!!! En alleen met opa aan een croissantje onder de uitgevallen naaldboom is ook zo saai."
Hoe is het mogelijk om in een welvarende stad als Purmerend zo'n verrotte vissteiger in een park aan je burgers te verkopen? Wethouder Krieger heeft grootse plannen met onze stad. Miljoenen zijn beschikbaar voor de herprofilering van de Koemarkt, de Binnenstad en de Kop van West. Mijn vrouw zet nogal plagerig een schaaltje kerstkransjes op tafel. "Krieger?", vraagt ze bedenkelijk. "Krieger, is dat niet die man van de opstoppingen in de binnenstad? De wethouder die ervoor heeft gezorgd dat ik van de week een half uur in de file stond, voor ik mijzelf de Bart Smit in kon proppen om de laatste Sinterklaasaankopen te doen? De man die mijn parkeerplek vlakbij de HEMA af gaat nemen, omdat hij op mijn parkeerplaats terrasjes neer wil zetten?"
Ik knik met meelij in mijn ogen. 'En voor een eenvoudige vissteiger van 20.000 euro zegt de gemeente dat, gezien de investering, de vraag gerechtvaardigd is of de steiger voorziet in een behoefte!!!'
Ineens weet ik het. Het is Elly Vos die het opneemt voor visliefhebbend Purmerend die deze zomer afscheid heeft moeten nemen van haar vissteiger in de Purmer-Noord. Ik had al eerder hierover iets gelezen. Zelf ben ik niet zo'n visser, ik ga nog liever de hele dag uit m'n neus zitten hengelen. Maar een heleboel mensen kunnen al hun ziel zaligheid steken in het staren naar een dobber. De steiger in het park De Uitvlugt was dan ook de afgelopen jaren een trekpleister geworden, ook voor gehandicapen vanwege de goede toegankelijkheid.
Het nadeel van een houten steiger is echter dat je onderhoud moet plegen. Maar als je prioriteiten als beheerder elders liggen, valt het onderhoud in het water. En de bekendste buurvrouw laat de jeugdige en gehandicapte vissers natuurlijk niet aan de kade staan en stapt de barricade voor ze op. Op haar bekende strenge toon richt ze zich tot het college van burgemeester en wethouders van Purmerend: "Hou toch eens op, college, met al die onderzoeken en plannen! Geef gewoon een belletje richting de Hengelsportvereniging of naar mij, dan weet ik al te vertellen hoe belangrijk deze vissteiger is!" De presentator van het programma vraagt mevrouw Vos hoe de problemen met de steiger eigelijk zijn ontstaan.
"Deze steiger is in de 80-er jaren aangelegd vanuit de VINEX-visie in de nieuwbouw. De prognose van de levensduur van dit soort hardhouten objecten is ongeveer 25 jaar! Deze bewuste vissteiger is nu "end of life" en ook grotendeels verrot. Ja, daar hoef je geen hoog IQ- gehalte voor te hebben om het daar mee eens te zijn! Logisch toch? Als je in 25 jaar geen onderhoud pleegt, dan is het IQ-gehalte van een glas mineraalwater al voldoende. Waarom wordt er niet jaarlijks gekeken voor onderhoud?"
De presentator wil nu echt gaan afronden, want er moet weer een vervelend plaatje worden gedraaid. Hij vraagt de bekendste buurvrouw van Purmerend nog of ze ter afsluiting iets wil zeggen. "Ik vraag mij af of ik een klacht neer kan leggen bij de commissie voor de Rechten van het Kind. Deze zaak wordt vast vervolgd!"
De presentator brabbelt nog wat onbegrijpelijks. Hij vind het wel weer mooi geweest voor vandaag. En als ik mijn hoofd afwend naar buiten, zie ik mijn buurman nog net de laatste trede van zijn gammele keukentrapje missen.
Damocles