HomeNieuwsColumnWater, lucht, aarde en vuur

Water, lucht, aarde en vuur

devierelementen
In de commissievergadering Stedelijke Ontwikkeling en Beheer kwamen de bezuinigingen op het straatmeubilair en het wegenonderhoud aan de orde.
Op een kwaad moment heeft de raad besloten hierop te gaan bezuinigen.
Al het gepraat van de raadsleden aanhorende kwam ik er wel achter dat de bezuinigingen op het straatmeubilair voor de burger niet merkbaar kunnen worden doorgevoerd. Niet merkbaar….., dus of de bezuinigingen maskeren nu teveel opgepot geld daarvoor of de verloederde plekken die aangepakt zouden worden blijven verloederd. In beide gevallen zal de burger er dus inderdaad niets van merken. Opgelost dus die bezuiniging!

Anders lag het met het wegenonderhoud. De Stadspartij had de raadsleden nog zo gewaarschuwd om daar niet te lichtzinnig op te bezuinigen. Maar de meerderheid hoorde dat wel maar luisterde niet en deed het toch. En nu moet er dus gekozen worden tussen uitstel/afstel van noodzakelijk onderhoud voor Eendenlaantje, Clara Visserstaat of een fietspad door park de Uitvlugt. Een soort ‘kool en de geit sparen’ discussie voltrok zich op mijn beeldscherm. Er uit kwamen deden ze niet die raadsleden. Maar dat zal toch moeten, dat wordt dus nog spannend in de volgende raadsvergadering, zo vlak voor de verkiezingen. Welke wijk, welke burgers laat je vallen en welke niet?
De VVD liet merken dat ‘de vervuiler betaalt strategie’ wordt toegepast. PvdA en Leefbaar Purmerend hebben het dilemma –de vervuiling- gecreëerd en moeten het dan maar oplossen ook, zo stelde VVD woordvoerder Harry Rotgans.

Wat niemand tot dan toe was opgevallen was dat ook de herbestrating van de Grassenbuurt stilzwijgend werd geslachtofferd. Daar is geen geld voor stelt het college. Dit feitje is verstopt te lezen in het bezuinigingstuk dat bij het concept raadsbesluit zit. Maar gelukkig begon Stadspartij woordvoerder Ernst Ankersmit er over.
Hij noemde het bizar dat in de vorige vergadering van de commissie SOB de bewoners nog een keurig herstelde bestrating is beloofd en dat die belofte nu, nog geen maand later, al weer wordt ingetrokken.
Opmerkelijk was ook dat er net een inspreker langs was gekomen die liet weten dat wat hem betreft de herbestrating ook met gebruikt materiaal mag worden uitgevoerd.
Wat de raadsleden vanaf hun zetel toen niet zagen, zag ik wel op mijn TV scherm. De inspreker las zijn verklaring voor vanaf een met een VVD logo opgesierd stukje papier.
Misschien een verdwaalde individuele VVD-er of een claqueur die VVD en VVD wethouder Krieger vanuit de zaal kwam supporteren, wie zal het zeggen.

Haarfijn legde Ankersmit uit dat de inspreker van VVD huize net met een kluitje in het riet was weggestuurd omdat de herbestrating met gebruikt materiaal juist niet mogelijk was gebleken in de vorige vergadering van SOB.
‘Het acceptabele herbestratingniveau kan met gebruikt materiaal niet worden gerealiseerd’, citeerde Ankersmit de conclusie van de vorige commissievergadering. Dus de Grassenbuurt is nu een moeras en blijft stilzwijgend een moeras.

‘Vroeger was het gebruikelijk dat politieke partijen na de verkiezingen hun verkiezingsbeloften braken, nu gebeurt dat al ervoor’, sneerde de Stadspartij politicus.

 Een soortgelijk proces speelt zich af rond de komst van de multifunctionele sporthal. Met mijn burgerleken verstand zie ik dat het ene na het andere vertragingsinstrument door CDA wethouder Keijzer wordt gehanteerd. Op typische CDA wijze bespeelt ze de elementen water, lucht, aarde en vuur, zodanig dat een snelle oplossing voor de komst van de nieuwe hal steeds verder weg komt te liggen. Cruciaal voor de komst van de nieuwe hal is de verplaatsing van de rugbyclub naar een andere locatie. Op de plek waar nu de rugbyclub speelt moet deze namelijk komen.
Steeds is er wel iets waardoor er geen slagvaardig optreden mogelijk is. Ondertussen vervalt de naar de voormalige PvdA politicus vernoemde sporthal de Beukenkamp, steeds verder tot een nu nog niet zichtbare bouwval. Het wachten is erop dat iemand bijvoorbeeld door de vloer zakt. Maar dit terzijde.
De raad koos afgelopen week voor een structurele vaste nieuwe locatie voor de rugbyclub. Welke? Dat moet nog worden uitgezocht. De politieke kinderhand van velen was er door dit met wierook gevulde besluit weer snel mee gevuld.
Straks zal wethouder Keijzer, als ze daar nog de kans voor krijgt, laten weten dat ook die oplossing niet mogelijk is.

Wat hebben herbestrating Grassenbuurt en de bouw van de multifunctionele sporthal volgens mij nu gemeen? Ik speculeer er maar eens lustig op los.
Een volgend college zal als één van de lijken uit de kast aantreffen een tekort aan financiën voor de bouw van de multifunctionele sporthal. De raad is, als deze speculatie juist blijkt, dus net als bij de Grassenbuurt wijs gemaakt dat een acceptabele en goed geoutilleerde nieuwe multifunctionele sporthal voor het door het college en coalitiepartijen aangegeven bedrag mogelijk zou zijn.
Ik denk dat wethouder Keijzer al weet dat dit niet gaat lukken, maar die hete brij in ieder geval over deze verkiezingen heen wil tillen. Dus vertraging op vertraging politiek slim op zijn CDA’s uitnut.

Met de Grassenbuurt is dat VVD wethouder Krieger niet gelukt. Maar CDA politici acht ik een stuk gehaaider om dit soort spelletjes tot het bittere einde toe goed te kunnen uitspelen. Die belofte, de komst van een nieuwe multifunctionele sporthal, zal dus pas na de verkiezingen een loze belofte blijken te zijn geweest. Let op mijn woorden!

Column artikelen